History and Literature: Magic Realism and Italian POWs in a South African Novel

Abstract

This article explores the use of a colonial object (a novel) and generally perceived to be colonial practices (such as empirical historiography, the critical study of literature and literary theory) as tools in the ongoing process of decolonising South African minds. Using the magic realist South African novel The Long Silence of Mario Salviati (Etienne van Heerden) as a case study, with particular reference to the history of the Italian prisoners of war (POWs) that were detained in South Africa during World War II (WWII), the article investigates knowledge production through magic realist fiction and attempts to explain how the correlations and tensions between magic realist fiction and empirical historiography contribute to knowledge production and preservation on a broader metatextual level. The article aims to show how pieces of history that may be lost in the ideologically and politically driven decolonisation of history books and curricula may survive through fiction, and perhaps even serve as an effective, albeit subtle, tool for a way to decolonise the mind by creatively using instead of discarding pieces of history, objects and practices with colonial origins.

 Opsomming

 Hierdie artikel verken die gebruik van 'n koloniale voorwerp ('n roman) en praktyke wat algemeen as koloniaal beskou word (soos empiriese historiografie, die kritiese bestudering van letterkunde en literatuurteorie) as gereedskap in die aangaande proses om die denke van Suid Afrikaners te dekoloniseer. Die roman Die swye van Mario Salviati (Etienne van Heerden) word hier as 'n gevallestudie gebruik, met spesifieke verwysing na die geskiedenis van Italiaanse krygsgevangenes wat in Suid-Afrika aangehou is gedurende die Tweede Wereldoorlog. Die artikel ondersoek kennisgenerering deur magies realistiese fiksie en poog om te verduidelik hoe korrelasies en spanning tussen magies realistiese fiksie en empiriese historiografie bydra tot kennisgenerering en bewaring op 'n breer buitetekstuele vlak. Hierdie artikel het ten doel om aan te toon hoe dele van die geskiedenis wat verlore kan raak in die ideologiese en politieke dekolonisering van geskiedenisboeke en skool kurrikulums nie net deur fiksie behoue kan bly nie, maar miskien ook kan dien as effektiewe, dog subtiele, gereedskap wat gebruik kan word om die denke te dekoloniseer deur die kreatiewe gebruik van brokkies geskiedenis, voorwerpe en praktyke wat as koloniaal beskou word, eerder as om sulke voorwerpe en praktyke voor die voet te verwerp.