Engagement with Colonial and Apartheid Narratives in Contemporary South Africa: A Monumental Debate

Abstract

This article engages with current debates around colonial and apartheid era narratives in South Africa with a focus on heritage. The heritage landscape, receptacle of the nation’s dominant ideology, was the place from where current calls were made for the removal of colonial and apartheid era commemorations in the public sphere and the decolonisation of the intellectual landscape. Applying the notion of identity as exclusivist and the ideological function of heritage, the article argues that protestors calling for the removal of colonial and apartheid-era statues and the decolonisation of South African universities have their epistemic roots in a discourse aligned with a struggle for recognition of heritage and contestation for the disarticulation of certain other heritages. In this way, memory and forgetting are symbiotic, reflecting the needs of the current generation. Public attacks on the commemorative landscape voice resistance to official hegemonic narratives, constituting developing consideration of and diverse perspectives engaging with systems of power. Randomly sampled online comments provide further context to the debate.

 Opsomming

 Hierdie artikel sluit aan by huidige debatvoering oor koloniale en apartheidsera-narratiewe in Suid-Afrika, met ’n fokus op erfenis. Die erfenislandskap, bewaarplek van die volk se dominante ideologie, is die plek waarvandaan die huidige oproepe gemaak word vir die verwydering van koloniale en apartheidsera-gedenkwaardighede in die openbare sfeer en die dekolonisasie van die intellektuele landskap. Deur die idee van identiteit as eksklusivisties en die ideologiese funksie van erfenis toe te pas, voer die artikel aan dat protesteerders wat ’n oproep maak vir die verwydering van koloniale en apartheidsera-standbeelde en die dekolonisasie van Suid-Afrikaanse universiteite, se epistemiese wortels in ’n diskoers lê wat ooreenstem met ’n stryd om die erkenning van erfenis en die verset teen die disartikulasie van sekere ander erfenisse. Op hierdie manier word herinneringe en om te vergeet simbioties en weerspieël dit die behoeftes van die huidige generasie. Openbare aanvalle op die erfenislandskap gee ’n stem aan teenstand teen amptelike, heersende narratiewe wat uit die ontwikkeling van en uiteenlopende perspektiewe betrokke by magstelsels bestaan. Aanlyn kommentaar wat ewekansig bestudeer is, bied verdere konteks waarbinne die debat gevoer kan word.