Reliving the Second Chimurenga: A Nationalist Female Perspective

Abstract

The aim of this article is to add a non-black, non-white female dimension to the male-dominated discourse of the Chimurenga. The collective hero in female narratives is compared and contrasted to the individual hero in male narratives. A narration by a non-white, non-black female nationalist challenges the black-white binary perception of the struggle, heroism and legitimacy in black and white narratives.

   The researcher has chosen this literary tool for its convenience in the following regard. Firstly, the narrating self may consciously be articulating a particular view or version of events, while unconsciously articulating another. The narrating subject may be contrasting a particular identity at the conscious level, while unconsciously undermining or contradicting the conscious effort. Secondly, tracing repression enables the autobiographical reader to read the ‘silences’ and critique them. Further, an understanding of sublimation will, hopefully, enable an evaluation of political motive. That is, to evaluate its authenticity, or whether it is a manifestation in noble form of the desire for, say, fame. The superego or conscience plays a significant role in the confessional aspects of autobiography. This part is significant as it is used to construct identities. Selective memory is also convenient in assessing the motive behind material selected and omitted by the narrating subject.

Opsomming

Die doel van hierdie artikel is om ’n nieswart, niewit vroulike dimensie te verleen aan die Chimurenga-diskoers wat deur mans oorheers word. Die kollektiewe held in vrou-like narratiewe en die individuele held in manlike narratiewe word vergelyk en teenoor mekaar gestel. ’n Vertelling deur ’n niewit, nieswart vrouenasionalis betwis die binêre swart-witpersepsie van die struggle, die heroïese en legitimiteit in swart en wit narratiewe.

   Die navorser het op hierdie literêre instrument besluit op grond van die gerieflikheid daarvan in sekere opsigte. Eerstens kan die ekverteller bewustelik ’n bepaalde beskouing of weergawe van gebeure probeer verwoord maar onbewustelik aan ’n ander siening uiting gee. Die vertellersubjek kan op die vlak van die bewussyn ’n bepaalde identiteit met 'n ander kontrasteer en onbewustelik hierdie bewuste poging ondermyn of weerspreek. Tweedens kan die outobiografiese leser wat die spoor van onderdrukking volg, die “stiltes” raaklees en kritiseer. Verder sal insig in sublimasie hopelik die beoordeling van politieke motiewe moontlik maak; met ander woorde, of die motief suiwer is of byvoorbeeld roemsug in ’n edel gestalte is. Die superego of die gewete speel ’n belangrike rol in die belydenisaspek van outobiografieë. Dit is van groot belang aangesien identiteit daarmee gekonstrueer word. ’n Selektiewe geheue is eweneens gerieflik om te bepaal waarom die vertellersubjek van slegs sekere materiaal gebruik maak en ander weglaat.